«Και μέσα σε κοιλάδα σκιάς θανάτου αν περπατήσω, δεν θα φοβηθώ κακό· επειδή, εσύ είσαι μαζί μου· η ράβδος σου και η βακτηρία σου, αυτές με παρηγορούν.» (Ψαλμός 23:4) Διαβάζοντας αυτό το εδάφιο, μπορούμε άραγε να αναγνωρίσουμε φορές στη ζωή μας που περπατήσαμε μέσα από μια τέτοια κοιλάδα; Ίσως κάποιοι, τη στιγμή που διαβάζουν …
Η επί του όρους ομιλία αποτελεί τη βάση της διδασκαλίας του Χριστού. Εκεί ο Κύριος τακτοποιεί τα πράγματα, όπως θα έπρεπε να είναι από την αρχή. Αναφέρεται σε ζητήματα όπως το διαζύγιο, η υποκρισία στην προσευχή και τη νηστεία, ο όρκος, ο φόνος, η μοιχεία, η κρίση και άλλα (Κατά Ματθαίον κεφάλαια 5, 6 και …
Είναι φορές που νοιώθουμε ότι η καθημερινότητα «τρέχει» και ότι οι ευθύνες και οι δυσκολίες μας πιέζουν ασφυκτικά. Ίσως, μάλιστα, μερικές φορές να λυγίζουμε όταν τα προβλήματά μας δεν έχουν τελειωμό και τότε είναι που ξεχνάμε τον τρόπο που ο Θεός έχει επέμβει στο παρελθόν στη ζωή μας. Ξεχνάμε πως Εκείνος μας υπόσχεται ότι θα …
Κάποιες φορές, η εικόνα που έχουμε στο νου μας για έναν εργάτη του Θεού, είναι αυτή κάποιου ευφραδούς, με ωραίο λόγο, ο οποίος μιλάει δυνατά. Μπορεί οι περισσότεροι να τον θαυμάζουν για το χάρισμα του λόγου που έχει. Σίγουρα είναι καλό να έχει κάποιος τέτοιο χάρισμα. Η αντίληψη αυτή όμως, ότι δηλαδή οι εργάτες του Θεού αποδεικνύονται αποκλειστικά και μόνο από το γεγονός…
Υπάρχει άραγε άνθρωπος που ευχαριστιέται όταν του κάνει κάποιος μια παρατήρηση; Μήπως κανείς χαμογελάει όταν ελέγχεται από κάποιον άλλο; Συνήθως, το πρώτο πράγμα που νιώθουμε σε τέτοιες περιπτώσεις είναι ένας μικρός ή μεγάλος εκνευρισμός, ίσως και η ανάγκη να απολογηθούμε. Λαμβάνουμε τον έλεγχο ως επίθεση και ίσως αυτόματα έχουμε αμυντική στάση. Αν όμως, κατανοήσουμε καλά ποιος είναι ο σκοπός του ελέγχου, που γίνεται σύμφωνα με τον Λόγο του Θεού, ίσως η στάση μας αλλάξει και τότε θα τον εκλαμβάνουμε ως κάτι καλό, ακόμα και αν και στην αρχή μας στεναχωρεί.
Απ’ τη στιγμή που ανοίξαμε τα μάτια μας σε αυτό τον κόσμο ξεκίνησαν και τα
προβλήματα. «Δε με παίζουν στο σχολείο», «Ποτέ δε θα περάσω αυτό το μάθημα»,
«πώς θα το πω αυτό στο αφεντικό;», «Δε φτάνουν τα χρήματα για το νοίκι», «τον
πλήγωσα με αυτό που του είπα»…
Ίσως πολλές φορές βλέπουμε ότι είμαστε ελλιπείς σε υπομονή, εγκράτεια, μακροθυμία, πραότητα και αποθαρρυνόμαστε. Αποτυγχάνουμε, χάνουμε την υπομονή μας, το κουράγιο μας, την πίστη μας και πέφτουμε σε αμαρτίες. Οι αμαρτίες αυτές μας κάνουν να νιώθουμε απόμακροι από τον Θεό και να αναρωτιόμαστε: «Άραγε θα μας συγχωρήσει τώρα; Θα ακούει τις προσευχές μας;» Εφόσον διδαχθήκαμε …
Ζω δε όχι πλέον εγώ, αλλά ο Xριστός ζει μέσα σε μένα Read More »
Πόσα προβλήματα, δυσκολίες και αδιέξοδα έχεις αντιμετωπίσει μέχρι τώρα;
Μήπως αυτή τη στιγμή περνάς από μια παρόμοια κατάσταση και ο διάβολος σου
ψιθυρίζει «πού είναι τώρα ο Θεός σου; Λες ότι είσαι παιδί Του…
Οι υποχρεώσεις είναι ένα μεγάλο μέρος της καθημερινότητάς μας. Από μικρά παιδιά μάθαμε ότι πρέπει να πηγαίνουμε στο σχολείο, να κάνουμε τις δουλειές του σπιτιού, να είμαστε στην ώρα μας στο μάθημα, ή ακόμα και κάθε Κυριακή στην εκκλησία. Σίγουρα, είναι καλό και χρήσιμο να έχουμε πειθαρχία στη ζωή μας…
Άλλη μια μέρα πέρασε γεμάτη από υποχρεώσεις, άγχος, προβλήματα και ενίοτε δύσκολες αποφάσεις. Μέσα σε μια τέτοια καθημερινότητα πώς μπορούμε να ζήσουμε το «πάντοτε χαίρετε»; (Α΄ Θεσ/κείς 5:16)
