Ζούμε σε μια εποχή όπου κυριαρχεί το άγχος. Ένα σωρό προβλήματα απαιτούν την προσοχή μας και χρειάζονται επειγόντως λύσεις. Προβλήματα προσωπικά, επαγγελματικά, οικογενειακά, οικονομικά… Και όλα αυτά με φόντο μια καθημερινότητα που έχει ατέλειωτες ώρες στην κίνηση, ατέλειωτες ώρες δουλειάς και διαβάσματος, κούραση από την έλλειψη ύπνου, που μας οδηγούν σε ένα κύκλο εξάντλησης.
Και πάνω από αυτά παρατηρούμε, σε παγκόσμιο επίπεδο, ότι ζούμε σε έναν κόσμο που πάει από το κακό στο χειρότερο. Υπάρχει η πανδημία που ήρθε να μας πιέσει ακόμα περισσότερο, ο πόλεμος στην Ουκρανία που δεν λέει να τελειώσει και ένας επικίνδυνος γείτονας που χαίρεται να μας τρομάζει. Οι τιμές του πετρελαίου, της ΔΕΗ και των αγαθών έχουν φτάσει στα ύψη. Όπου κι αν κοιτάξουμε σήμερα στον κόσμο, νιώθουμε ότι δεν υπάρχει ειρήνη.
Και η ερώτηση εδώ είναι … Πως μπορώ εγώ να ζήσω σε αυτόν τον κόσμο έχοντας Ειρήνη μέσα στην καρδιά;
Όλα δείχνουν απρόβλεπτα, καταθλιπτικά και σκοτεινά. Αλλά δεν πρέπει να απελπιζόμαστε. Αν νομίζεις ότι ο κόσμος φαντάζει τρομακτικός σήμερα, ρίξε μια ματιά στην περίοδο των Κριτών. Ο λαός του Θεού δεχόταν επιθέσεις, πολιορκούνταν και σφαζόταν από κάθε κατεύθυνση, μέχρι που έφτασαν να κρύβονται στα βουνά, σε σπηλιές και σε οχυρά.
Και όμως, μέσα σε όλο αυτό το χάος, υπήρχε ένας άνθρωπος, ο Γεδεών, που αποκάλεσε τον Θεό «Ιεοβά Σαλώμ». Ο Κύριος είναι Ειρήνη.
Μπορείτε να το φανταστείτε; Ο Κύριος είναι Ειρήνη όταν ο πόλεμος μαίνεται γύρω μας;
Ο άγγελος του Κυρίου ήρθε στον Γεδεών στην Οφρά και τον διαβεβαίωσε ότι ο Θεός ήταν μαζί του. Ότι ο Γεδεών μπορούσε να οδηγήσει τον λαό του στη μάχη και να νικήσει τους εχθρούς τους. Με πίστη στο μήνυμα αυτό, ο Γεδεών έχτισε θυσιαστήριο στον Κύριο και το ονόμασε «Ιεοβά Σαλώμ» (Κρ 6). Βαδίζοντας προς την μάχη, ο Γεδεών κατάλαβε μια μεγάλη αλήθεια: η Ειρήνη δεν προέρχεται από την ησυχία ή την ασφάλεια που ίσως επικρατεί γύρω μας.
Στο ευαγγέλιο του Ματθαίου ο ίδιος ο Χριστός λέει ότι κάθε ένας από μας πρέπει να πάρει τον σταυρό του και να Τον ακολουθήσει (Μτθ 10: 34,38). Όπως και για τον Γεδεών, τα προβλήματα, οι δυσκολίες και οι κίνδυνοι θα είναι πάντα παρόντα στη ζωή μας.
Η Ειρήνη προέρχεται από την γνώση ότι ο Κύριός μας, ο Θεός του ουρανού και της γης είναι επίσης παρών.
Τι, όμως, είναι η Ειρήνη; Οι άγγελοι τη νύχτα των Χριστουγέννων έψαλαν για ειρήνη. Στην επιστολή προς Φιλιππησίους αναφέρεται μια «ειρήνη του Θεού, που υπερέχει κάθε νου». Ο Παύλος ξεκινάει τις περισσότερες επιστολές του λέγοντας «Χάρη και ειρήνη σε εσάς από τον Θεό και Πατέρα μας και από τον Κύριο Ιησού Χριστό». Η Ειρήνη είναι χαρακτηριστικό του Θεού (Α’ Θεσ 5:23, Ησ 9:6, Γαλ 5:22) και περιγράφει, πάνω από όλα, μια πνευματική κατάσταση πληρότητας και τελειότητας εν Χριστώ.
Για να γνωρίσουμε και εμείς αυτήν την Ειρήνη πρέπει πρώτα να γνωρίσουμε τον Θεό (Ιακ 4:8). Όμως, η αμαρτία και η αγιότητα είναι αδύνατον να συμβαδίσουν. Δεν μπορούν οι αμαρτωλοί άνθρωποι να γνωρίσουν τον Άγιο Θεό (Ρωμ 3:23, Ψλμ 24:3-4). Ο μόνος τρόπος είναι να μετανοήσουμε από τις αμαρτίες μας, να δεχτούμε την λυτρωτική θυσία του Ιησού Χριστού και έτσι «ανακηρυγμένοι δίκαιοι με την πίστη έχουμε ειρήνη με τον Θεό» (Ρωμ 5:1). Ο Ιησούς είπε στους μαθητές του «Ειρήνη αφήνω σε σας, ειρήνη τη δική μου δίνω σε σας· όχι όπως δίνει ο κόσμος, σας δίνω εγώ. Ας μη ταράζεται η καρδιά σας μήτε να δειλιάζει.» (Ιν 14:27).
Θυμάστε αυτή την αρχική ανακούφιση που νιώσαμε όταν ήρθαμε στον Χριστό; Όταν είχαμε την βεβαίωση ότι οι αμαρτίες μας συγχωρέθηκαν; Αυτή η αίσθηση αυξάνεται όλο και περισσότερο όσο γνωρίζουμε τον Θεό βαθύτερα και καταλαβαίνουμε ότι πράγματι μαζί με τον Χριστό, μας έδωσε τα πάντα (Ρωμ 8:32). Όταν έχουμε περισσότερη κοινωνία με τον δημιουργό μας, ανακαλύπτουμε το αγαθό, ευάρεστο και τέλειο θέλημά Του για την ζωή μας. Όταν μελετάμε περισσότερο το Λόγο Του, μαθαίνουμε για το μήκος και το πλάτος της αγάπης Του για μας. Όταν φέρνουμε στην μνήμη μας όλες τις φορές που ο Θεός αποδείχτηκε πιστός στις υποσχέσεις Του, μας πλημμυρίζει γαλήνη. Το πνεύμα μας αναπαύεται στην γνώση ότι ο Κύριος είναι η καταφυγή και η παρηγοριά μας σε κάθε δυσκολία (Ψλμ 46:1, Ρωμ 15:5).
Σε αυτή τη ζωή μας καλεί ο Κύριος. Μια ζωή που θα έχουμε ειρήνη με Αυτόν! Όσο ζούμε σε αυτό τον κόσμο της αμαρτίας και της φθοράς, θα έχουμε θλίψεις. Γύρω μας ζουν άνθρωποι ασεβείς, που εργάζονται την ανομία. Ο Δαυίδ μιλάει συνέχεια για αυτούς στο βιβλίο των Ψαλμών. Το τέλος τους, και το τέλος ολόκληρου του κόσμου, είναι η καταστροφή (Ψλμ 37:20, Απ 21:1). Μέσα σε αυτό τον κόσμο δεν θα βρούμε ποτέ ειρήνη. Εμείς όμως δεν είμαστε πλέον εκ του κόσμου. Τα ονόματά μας είναι γραμμένα στο βιβλίο της Ζωής και για αυτό χαίρουμε.
Ανήκουμε σε Εκείνον, που είναι Θαυμαστός, Σύμβουλος, Ισχυρός Θεός, Πατέρας τού Μέλλοντα Αιώνα, Άρχων Ειρήνης.