Γιατί πρέπει να θέλω να υπηρετήσω τον Θεό; Γιατί δεν είναι αρκετό για τον Θεό να ζήσω μια ζωή πίστης χωρίς αμαρτία; Δεν είναι αρκετά δύσκολο να περπατάω το στενό μονοπάτι, να φυλάω τον εαυτό μου από πειρασμούς, να μελετάω την Αγία Γραφή και να προσεύχομαι τακτικά, να πηγαίνω στην εκκλησία και τόσα άλλα που πρέπει να κάνω ως Χριστιανός; Γιατί ο Θεός έχει κι άλλες απαιτήσεις από μένα; Διαβάζοντας το Έτσι και η πίστη, αν δεν έχει έργα, είναι από μόνη της νεκρή (Ιακ 2:17) είναι ξεκάθαρο ότι ο Θεός περιμένει από εμάς μια ζωή υπηρεσίας. Αλλά πώς μπορούμε να μετατρέψουμε κάτι αναγκαστικό σε μία πράξη λατρείας που βγαίνει από καθαρή καρδιά γεμάτη αγάπη; (Λκ 4:8, Δευτ. 28:47, 1 Σαμ 12:24, Ιν 14:15).
Ο κάθε ένας από μας είναι διαφορετικός και μπορεί να έχει διαφορετικά κίνητρα για να υπηρετεί τον Θεό. Όμως η Γραφή καθιστά ξεκάθαρο ότι κάθε άνθρωπος που ισχυρίζεται ότι Τον αγαπά, θέλει και να Τον υπηρετεί. Η υπηρεσία είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι της σχέσης μας με τον Θεό.
Το σχέδιο του Θεού για μας είναι να μοιάσουμε όλο και περισσότερο στον Ιησού Χριστό (Ρωμ. 8:29). Μελετώντας τη ζωή του Ιησού στα ευαγγέλια μπορούμε εύκολα δούμε μια ζωή υπηρεσίας. Ο ίδιος λέει ότι ο Υιός του ανθρώπου δεν ήρθε για να υπηρετηθεί αλλά για να υπηρετήσει (Μτθ 20:28), και η υπηρεσία αυτή ήταν η υπακοή του στο θέλημα του Θεού, δεν ζητάω το δικό μου θέλημα, αλλά το θέλημα του Πατέρα, που με απέστειλε (Ιν 5:30). Και πράγματι σε όλη την διακονία του στη γη ο Ιησούς θεράπευε, δίδασκε και κήρυττε την βασίλεια των ουρανών. Το βράδυ που παραδινόταν ο Ιησούς έπλυνε τα πόδια των μαθητών του και τους παράγγειλε ακολουθώντας το παράδειγμά του να υπηρετούν ο ένας τον άλλον με προθυμία. Αν λοιπόν και εμείς θέλουμε να μοιάσουμε στον Ιησού πρέπει η ζωή μας να είναι μια ζωή υπηρεσίας.
Η αληθινή υπηρεσία πηγάζει από την αγάπη προς τον Ιησού Χριστό (Ιν 14:15). Ο Χριστιανός μπορεί να κάνει πράξεις υπηρεσίας αλλά αν η καρδία του δεν είναι πίσω από τις πράξεις, τότε έχει χαθεί το νόημα. Ο απόστολος Παύλος διακηρύττει επίμονα ότι αν δεν έχουμε αγάπη ο ένας για τον άλλον τότε όλες οι πράξεις μας είναι μάταιες (1 Κορ 13). Ακόμα περισσότερο η υπηρεσία ήταν ανέκαθεν ένας τρόπος έκφρασης της αγάπης. Με τούτο φανερώθηκε η αγάπη τού Θεού σε μας, επειδή ο Θεός τον Υιό του τον μονογενή απέστειλε στον κόσμο για να ζήσουμε διαμέσου αυτού. Σε τούτο βρίσκεται η αγάπη, όχι ότι εμείς αγαπήσαμε τον Θεό, αλλ’ ότι αυτός μας αγάπησε και απέστειλε τον Υιό του ως μέσον εξιλασμού για τις αμαρτίες μας. Αγαπητοί, επειδή με τέτοιον τρόπο μάς αγάπησε ο Θεός, οφείλουμε κι εμείς να αγαπάμε ο ένας τον άλλον. Κανένας δεν είδε ποτέ τον Θεό. Αν, όμως, αγαπάμε ο ένας τον άλλον, ο Θεός μένει μέσα μας· και η αγάπη του είναι μέσα μας ολοκληρωμένη (1 Ιν 4:9-12). Ήταν η αγάπη του Θεού προς εμάς που τον οδήγησε να μας σώσει, και έτσι, είναι η αγάπη του Θεού μέσα μας, που μας οδηγεί σε υπηρεσία.
Ένα πολύ όμορφο παράδειγμα από την Γραφή είναι ο απόστολος Παύλος. Έχοντας χτίσει μια ολόκληρη καριέρα διώκοντας την εκκλησία, αφού συνάντησε τον Ιησού αλλάζει εντελώς και αφιερώνει την ζωή του στην υπηρεσία του ευαγγελίου και των πιστών. Και όχι μόνο, αλλά ευχαριστεί τον Θεό που τον θεώρησε πιστό και τον έταξε στη διακονία (1 Τιμ 12-14).
Μέσα στη Γραφή βρίσκουμε πολλούς λόγους που μπορούν να κινητοποιήσουν την καρδιά μας σε υπηρεσία. Ο Θεός μας καλεί να τον υπηρετήσουμε για να δοξάζεται σε όλα διαμέσου του Ιησού Χριστού (1 Πε 4:11). Όταν τον υπηρετούμε, αναγνωρίζουμε ότι αυτός είναι ο βασιλιάς και εμείς απλοί υπήκοοί του. Η υπηρεσία προς τους αδελφούς από την άλλη, αναπληρώνει τις στερήσεις των αγίων και οδηγεί άλλους να δοξάσουν τον Θεό (2 Κορ 9:12-13). Και τέλος ο Κύριος βλέπει και ανταμείβει τον κόπο της αγάπης μας (Εβρ 6:10). Όλοι αυτοί είναι πολύ σημαντικοί λόγοι για να υπηρετήσουμε τον Θεό μέσα από την καρδία μας. Έτσι όσο περισσότερο τον γνωρίζουμε, τόσο περισσότερο τον αγαπάμε και τόσο περισσότερο θέλουμε να τον υπηρετήσουμε και να υπακούσουμε στις εντολές του και στα σχέδια που έχει για μας.
Επειδή, δικό του δημιούργημα είμαστε, καθώς κτιστήκαμε στον Ιησού Χριστό για καλά έργα, που ο Θεός προετοίμασε, για να περπατήσουμε μέσα σ’ αυτά. (Εφ 2:10)